ABS Magazine (France)
Blues Bytes
Blues In The South (Australia)
Blues Town (Netherlands)
B-Man’s Blues Report
Concert Monkey (Belgium)
Glide Magazine
IL Blues (Italy)
Jazz & Blues
Keys And Chords (Netherlands)
La Hora Del Blues
Living Blues Magazine
Paris Move (France)
Rootstime.be (Belgium)
Sound Guardian (Hungary)
Take Effect
Keys And Chords (Netherlands) (October 18, 2020)
Five Stars
Kid Ramos & Bob Corritore’s ‘Phoenix Blues Sessions’ is het tweede deel in Corritore’s opwindende ‘From the Vaults’-serie, met niet-beschikbare en niet eerder uitgebrachte nummers uit zijn enorme master-tape-archieven. Gitarist Kid Ramos en mondharmonicaspeler-producer Bob Corritore werkten van eind jaren negentig tot begin 2000 samen aan enkele studio-opnamesessies in Phoenix. Deze sessies waren opgebouwd rond enkele geweldige vocalisten zoals Henry Gray, Nappy Brown, Big Pete Pearson, Chico Chism, Doctor Fish en Chief Schabuttie Gilliame. Het duo verweeft hun karakteristieke muzikale begeleiding naadloos rond de stijl van elke zanger en de bijhorende toedracht tot elk nummer. De oorspronkelijke uitgave was een benefiet album om Kid te helpen in 2012 tijdens zijn behandeling van het Ewing-sarcoom, een zeldzame vorm van kanker. David ‘The Kid’ Ramos werd geboren in Fullerton, Californië. Hij begon professioneel te performen in 1980 bij The James Harman Band. Na acht jaar zijn snaren te hebben beroert bij Harman, was hij voor een korte tijd dé gitarist bij The Roomful Of Blues. Met zijn solodebuut ‘Two hands One Heart’ was Kid vrijwel meteen succesvol. Nu is dus de (her)uitgave van ‘The Vault Series: Phoenix Blues Sessions’. De nummers werden geëmendeerd, geremasterd en opnieuw geconcipieerd op het album. Er zijn tevens ook wat alternatieve opnamen uit de kluis opgediept. Old-fasion en down-home blues!
Kid Ramos (gitaar) en Chicagoan harp-ace Bob Corritore vonden hun soulmates in een all-stars blues ensemble. Bassist Paul Thomas en Johnny Rapp (gitaar en mandoline) zijn een constante voor de sessieopnamen. Net zoals Chico Chism de hele sectie op de drumstoel zit en zijn stem verleent aan de slowblues ‘Mother In Law Blues’. Nappy Brown mag ‘Aw Shucks Baby’ en het country begeesterde ‘Baby Don’t You Tear My Clothes’ vertolken. Naast Tom Mahon zit ook Chicago blueslegende Henry Gray aan het klavier bij een vijftal songs. Rond Phoenix noemen ze Schabuttie Gilliame liefkozend “The Chief”. Hij woont in een kleine gemeenschap net ten westen van de stad, genaamd Buckeve en speelt regelmatig in Phoenix en rond Californië. The Chief mag zijn voodoo religie uitspreiden in zijn ‘No More Doggin’ en het afsluitende ‘Snakes Crawls At Night’.
– Philip Verhaege
Paris Move (France) (October 22, 2020)
À la tête de son propre club (le Rhythm Room de Phoenix, Arizona), l’harmoniciste Bob Corritore cumule pas moins de 14 albums en tant que leader, mais figure en invité sur 70 autres, et en a produit près d’une trentaine de plus… Inutile de préciser qu’il dispose en conséquence de l’un des carnets d’adresses les mieux achalandés de la scène blues U.S., et qu’à ce titre, il se trouve en mesure de réaliser la plupart des rêves de tout blues aficionado (sauf peut-être la résurrection des grands disparus, mais la liste des vivants lui procure tout de même une marge confortable). Quand son ami David “Kid” Ramos (né le 13 janvier 1959 à Fullerton, Californie) se vit diagnostiquer en 2012 le sarcome d’Ewing (une forme rare de cancer, sans rapport pour autant avec le feuilleton Dallas, même si l’infame J.R. finit par contracter le crabe à son tour), ce brave Bob n’hésita pas une seconde, et publia pour lever les fonds nécessaires au traitement de son ami un recueil d’enregistrements inédits réalisés avec celui-ci. Faut-il résumer ici le CV de ce musicien aussi trapu que surdoué? Guitariste au sein du James Harman band au cours des eighties (puis de William Clarke, Lynwood Slim, Roomful Of Blues et des Fabulous Thunderbirds), Kid Ramos a publié cinq albums solo, et fraie depuis quatre décennies en first league, aux côtés d’autres squales tels que Junior Watson, Mike Morgan, Anson Funderburgh, Duke Robillard et Ronnie Earl. C’est le fruit de ces enregistrements (captés au cours de quatre sessions distinctes, entre la fin des 90’s et le début de ce millénaire) que Corritore réédite à présent dans sa propre série “From The Vaults”. Remixées (et augmentées de quatre inédits), ces plages présentent nos deux compères entourés de six vocalistes alternatifs (depuis le batteur Chico Chism, qui officie avec autorité aux sticks de bout en bout, jusqu’à Nappy Brown, en passant par Big Pete Pearson, Henry Gray, ainsi que les dénommés Dr. Fish et Chief Schabuttie Gilliame). C’est à l’exubérant Nappy Brown qu’il échoit d’ouvrir les festivités, avec un “Aw Shucks Baby” sur lequel l’harmo de Corritore se taille la part du lion, tandis que le pourtant ordinaire “Come On In” voit les six cordes de Ramos étinceler comme celles d’Otis Rush au temps de ses faces Cobra. Sur le “24 Hours” d’Eddie Boyd, le méconnu shouter Dr. Smith fait montre d’un impétueux tempérament à la harangue. Avec un timbre guttural voisin de celui de Bobby “Blue” Bland, le guère mieux connu Chief Schabuttie Gilliame passe son “No More Doggin’” (réminiscent de ce faux cinglé de Chester Burnett) à l’épreuve de la toile émeri qu’il emploie pour gosier. Derrière lui, Corritore et Ramos savonnent la planche, et ce titre s’impose parmi les plus réjouissants de cette collection. Le regretté Henry Gray transpose ensuite le “I Held My Baby Last Night” d’Elmore James dans le registre d’Otis Spann (dont il chaussa sporadiquement les mules auprès de Muddy Waters), et Corritore en profite pour y revisiter en douce Paul Oscher et Walter Horton. Le “Natural Ball” de Big Pete Pearson propose, outre les vocals de ce dernier, le piano alerte de Tom Mahon, et c’est un inédit qui justifierait presque à lui seul l’achat de cette réédition. Chism repasse derrière le micro pour le blues de la belle-mère (“Mother in Law Blues” de Don Robey), où l’on mesure à quel point ce parangon de la West-Coast guitar que demeure Kid Ramos a également su assimiler la geste de grands stylistes chicagoans tels que Luther Johnson ou Sammy Lawhorn. Henry Gray brâme avec aplomb le classique “They Raided The Joint”, dans le même esprit que celui avec lequel Muddy Waters s’appropria jadis le “Caldonia” de Louis Jordan. On demeure plus que jamais chez Morganfield, avec un “Possum In My Tree” où Ramos épouse à s’y méprendre les licks du vieux maître à la slide, tandis que Big Pete Pearson s’y époumone de fureur : nouvelle mention très bien au palmarès! Nappy Brown le relaie au microphone pour une réjouissante (et sautillante) adaptation du “Baby Don’t You Tear My Clothes” de Smokey Hogg, avec un Chico Chism en ragtime beat, avant qu’Henry Gray ne fasse un ultime tour de piste sur son propre “Talkin’ Bout You” (sans rapport avec celui de Chuck Berry, mais réminiscent par contre du “Don’t Lie To Me” de Tampa Red), et que cet agité de Chief Schabuttie Gilliame ne ferme le ban sur son propre “Snakes Crawl At Night”, avec une autre saisissante imitation de Howlin’ Wolf. Si les archives de Bob Corritore comptent d’autres perles de ce calibre, qu’il se dépêche de les (re)publier!
– Patrick Dallongeville
Rootstime.be (Belgium) (October 2020)
David ‘Kid’ Ramos is geboren in Fullerton, CA, als zoon van professionele opera zangers. Wanneer hij in 1980 James Harman ontmoet (zijn “turning point”), stopt hij met op te treden in clubs en op parties en wordt hij professioneel gitarist. Tot 1988 werkt hij samen met Harman en daarna sporadisch met Roomful of Blues (Duke Robillard, Ronnie Earl, Sugar Ray Norcia, Al Basile, Al Copley, Curtis Salgado…). Ramos stopt in die periode om te helpen bij het groot brengen van zijn kinderen (hij verdiende de kost door het leveren van water) en start in 1994 met Lynwood Slim het Big Rhythm Combo. In 1993 vervoegt hij op vraag van Kim Wilson (tot in 2002) The Fabulous Thunderbirds. Tijdens het Edmonton’s Labatt Blues Festival 2005 is Ramos te zien met The Mannish Boys (Finis Tasby, Johnny Dyer, Bobby Jones, Sugaray Rayford, Randy Chortkoff, Big Pete, Kirk Fletcher, Willie J. Campbell, Jimi Bott…) en, met de Los Fabulocos staat hij in 2008 in de studio voor hun titelloos debuut album. In 2009 staat Ramos met Bobby Jones op het podium tijdens het Notodden Blues Festival.
Kid Ramos bracht sinds zijn debuut in 1995 (‘Two Hands One Heart’) bij Black Top & Evidence Records al vier solo albums uit en werkte ondertussen al samen met James Harman, Roomful of Blues, the Big Rhythm Combo, The Fabulous Thunderbirds, The Mannish Boys, Bobby Jones, Los Fabulocos en The 44’s (Kid Ramos, Johnny Maine, Jason Lozano, Jacob Huffman & Mike Hightower). Zijn laatste album “Old School” (2018) verscheen pas zeventien jaar na het album “Greasy Kid Stuff” (2001) want gedurende deze tijd hielp onze geliefde blues rock gitarist en singer-songwriter met de opvoeding van twee tiener zonen én, overwon hij sarcoma (een kwaadaardige kanker tumor van steun- en tussenweefsels of van de weke delen). Dus een zeldzame vorm van kanker waarvan hij de diagnose kreeg in september 2012. Het “Phoenix Blues Sessions” album was dan ook in 2013 een oproep tot actie, daar de opbrengsten van de CD-verkoop, ten goede zou komen aan Kid. Vanaf eind jaren ’90 tot begin jaren ‘2000 werkten Kid Ramos en Bob Corritore werkten samen aan 4 studio-opnamesessies in Phoenix, sessies die werden opgebouwd rond enkele grote vocalisten: Henry Gray, Nappy Brown, Big Pete Pearson en Chief Schabuttie Gilliame. De Kid / Corritore combinatie zou hun karakteristieke muzikale achtergrond naadloos samen brengen rond de stijl van deze vocalisten. We horen dan ook op dit album hartelijke blues gespeeld met een meesterlijke touch met wederom een paar niet voordien uitgegeven nummers. De legendarische bluesdrummer Chico Chism was op elk van deze sessies aanwezig en zingt zelfs in het nummer “Mother in Law Blues”. Henry Gray legt zich hier in 4 songs toe op het vocale werk, en Johnny Rapp zorgde voor geweldig ondersteunend gitaarwerk.
Glide Magazine (November 11, 2020)
Phoenix Blues Sessions features guitarist Kid Ramos and Corritore, who worked together on several studio recording sessions from the late 1990s to the early 2000s. These sessions were built around some great vocalists like Henry Gray, Nappy Brown, Big Pete Pearson, Chico Chism, Doctor Fish, and Chief Schabuttie Gilliame. The duo seamlessly interweaves their classic blues stylistics around each singer. The original release was a benefit album to help Kid in 2012 during his treatment of Ewing’s sarcoma, a rare cancer. David ‘The Kid’ Ramos was born in Fullerton, California. He started performing professionally in 1980 with The James Harman Band. After playing guitar with Harman for eight years, he was in that same chair for The Roomful Of Blues for a short time. Kid was almost immediately successful with his solo debut Two Hands One Heart, from which much was remastered and re-conceived on this album along with some alternative recordings from the archives. The duo enlisted bassist Paul Thomas and string man Johnny Rapp (guitar and mandolin) well as the late drummer/vocalist Chico Chism (“Mother In Law Blues”) as the core band for the recordings. Nappy Brown steps out on “Aw Shucks Baby” and the country inspired “Baby Don’t You Tear My Clothes.” Besides Tom Mahon, Henry Gray is also at the keyboard for five songs. Around Phoenix they affectionately call Schabuttie Gilliame “The Chief”. He lives in a small community just west of town called Buckeve and plays regularly in Phoenix and around California. The Chief holds sway on his “No More Doggin’” and the closing “Snakes Crawls At Night.” Among them all, his voice and that of Dr. Fish on “24 Hours” are “must hear” tracks.
– Jim Hynes
Sound Guardian (Hungary) (November 13, 2020)
Drugi album iz serije “From The Vaults” Boba Corritorea koji ću vam predstaviti ima svoj “street date” upravo danas, 13. studenoga. Ovaj put to je album koji nam sjajno opisuje kako su surađivali izvrsni gitarist Kid Ramos i Bob Corritore. Razdoblje je dugo i proteže se kroz cijelo desetljeće. U tom razdoblju Kid Ramos i Bob Corritore surađivali su na četiri snažna studijska snimanja u Phoenixu od kraja 1990-ih do početka 2000-ih, a sada je pred nama, ‘ajmo to tako kazati, dorađeno i pripremljeno izdanje.
U izvornom izdanju “Phoenix Blues Sessions” objavljen je u ograničenoj nakladi i sva zarada bila je namijenjena isključivo za medicinske tretmane Kida Ramosa. VizzTone Label Group sada su ovo izdanje dodatno posložili i uredili za komercijalno tržište.
Izdanje nam donosi neke od najuvjerljivih izvedbi gostujućih glazbenika čiju postavu čine: Henry Grayja, Nappy Browna, Big Pete Pearsona, Chief Schubuttie’ Gilliame, Dr. Fish i Chico Chisma. Uz pomoć pratećih glazbenika Kid i Bob sjajno ispisuju što istinski glazbenici rade kada sviraju na studijskim sessionima. Da, nikako ne smijem zaboraviti istaknuti sudjelovanje još jednog izvrsnog blues gitarista, Johnnyja Rappa, koji svira u svim pjesmama i to čini tako dobro da svako malo slušatelja puca ona “blue vibra” od koje istinski poklonici bluesa ostaju jednostavno oduzeti, bez teksta.
Nema tu nikakvih diktata, nema tu niti jedne primisli o bilo kakvim pritiscima, o bilo kakvim “vi morate”, ne, doista oni ništa ne moraju, oni su tu samo da sviraju i da uživaju u tome na koji i kakav način izvode tu glazbu koju toliko vole. A što nama preostaje osim da se opustimo i uživamo u “first class old school bluesu” .
Ova ekipa toliko iskreno i nadahnuto izvodi svoju glazbu da se to oseća iz doista svake note. Naravno, Bob nas ponovno časti s pjesmama koje su u njegovoj arhivi i koje nam putem serije “From the Vaults” jednostavno otkrivaju ranije nedostupne i neobjavljene bisere, koji itekako snažno djeluju na glazbena bića svih nas koji volimo ovaj glazbeni stil. Ovoj put Bob je istražio i iskopao četiri spektakularne do sada neobjavljene pjesme. Što reći osim: hvala ti, Bob, na svemu, a posebno na ovome što nam tako nesebično daješ!
PREPORUKA:
Ukoliko niste ulovili prvo izdanje, sada je prilika koju ne smijete propustiti. “Phoenix Blues Sessions” je drugi po redu iz dojmljive serije “From the Vaults” Boba Corritorea.
Jednostavno on mora postati, ako već nije, dio kolekcije svakog imalo ozbiljnijeg poklonika bluesa.
Concert Monkey (Belgium) (November 13, 2020)
‘Phoenix Blues Sessions’ van Kid Ramos & Bob Corritore is de tweede release uit de ‘From The Vault Series’ van Bob Corritore. Bob Corritore is een Amerikaanse mondharmonicaspeler die op 27 september 1956 in Chicago werd geboren. Zijn leven veranderde voorgoed wanneer hij op twaalfjarige leeftijd voor het eerst Muddy Waters hoorde op de radio. In minder dan één jaar leerde hij mondharmonica spelen. Bob zocht contact met de grote harpspelers, zoals Big Walter Horton, Little Mack Simmons, Louis Myers, Junior Wells, Big John Wrencher en Carey Bell. Van hen kreeg hij veel mondharmonica tips en aanmoedigingen. In 1981 verhuisde Bob naar Phoenix, Arizona, waar hij in 1986 begon samen te werken met voormalig Howlin’ Wolf drummer Chico Chism. Die samenwerking duurde twintig jaar, tot Chico in 2007 overleed. In 1991 opende Bob de inmiddels beroemde blues & roots club, The Rhythm Room. In 1999 bracht Bob zijn debuutalbum ‘All-Star Blues Sessions’ uit. In 2005 bracht Bob de Rhythm Room All-Stars, met Big Pete Pearson, naar het Marco Fiume Blues Passions Festival in Italië. Hierdoor kwam er heel wat Europese interesse voor het vurig mondharmonica spel van Bob Corritore. In 2007 ontving Bob een ‘Keeping The Blues Alive’ Award van de Blues Foundation. In datzelfde jaar werd ‘Travelin’ The Dirt Road’, een samenwerking met Dave Riley, genomineerd voor een Blues Music Award. In 2011 won het album ‘Harmonica Blues’ van Bob Corritore & Friends een Blues Music Award voor Best Historical Blues Release. In 2013 werd ‘Ain’t Nothing You Can Do’, de schitterende samenwerking met John Primer, gekozen tot Best Blues Album Of 2013 door het Duitse Blues News Magazine. Een jaar later kreeg Corritore ook een Blues 411 Jimi Award voor Beste Mondharmonicaspeler. In mei van dit jaar verscheen ‘The Gypsy Woman Told Me’, de derde samenwerking tussen Bob Corritore en John Primer.
Kid Ramos werd geboren op 13 januari 1959 in Fullerton, CA en is een Amerikaanse blues/bluesrock gitarist, zanger en songwriter. Zijn ouders waren beiden professionele operazangers. Toen zijn vader het leven on the road moe was, vestigde hij zich met zijn gezin in Anaheim, waar hij een benzinestation kocht. Van een passerende klant kocht hij een elektrische gitaar en versterker voor zijn toen achtjarige zoon Kid. In zijn tienerjaren speelde Kid Ramos regelmatig op feestjes en in lokale nachtclubs. In 1980 werd Kid Ramos gitarist bij James Harman. In 1988 ging hij weg bij James en werd hij een tijdje lid van The Roomful Of Blues. Even later zette Kid zijn muzikale carrière on hold, om zich aan zijn gezin te wijden, hij zocht en vond een job als waterbezorger. In 1993 ging Ramos bij The Fabulous Thunderbirds spelen en in 1994 vormde Kid samen met Lynwood Slim het Big Rhythm Combo. Een jaar later, in 1995 verscheen Kid Ramos debuutalbum ‘Two Hands, One Heart’. In 2001 verscheen het vierde album ‘Greasy Kid Stuff’ en daarna werd het weer wat stil rond de solo carrière van Kid Ramos. Hij bleef wel regelmatig optreden bij The Fabulous Thunderbirds. In 2005 verscheen Kid met The Mannish Boys op het Labatt Blues Festival in Edmonton. Later richtte hij ook het roots kwartet Los Fabulocos op en bracht met hen in 2008 een album uit. In 2012 werd bij Kid Ramos een zeldzame vorm van kanker vastgesteld. Op zeven maart 2014 ontving Kid Ramos de Orange County Music Awards Lifetime Archievement Award. Op dit evenement kondigde Kid aan dat hij de kanker overwonnen had. Op zestien maart 2018 verscheen dan na zeventien jaar eindelijk het vijfde solo album van Kid Ramos en dat kreeg als titel ‘Old School’. De dertien songs songs op het album zijn een mix van eigen songs en covers. In het voorjaar van dit jaar verscheen het album ‘You Ain’t Done’ van The Proven Ones, een band waar naast Kid Ramos ook nog Anthony Geraci, Willie J. Campbell, Jimi Bott en Brian Templeton deel van uitmaken.
‘Phoenix Blues Sessions’ is de tweede release in de ‘From The Vault Series’ bij Vizztone Label Group. ‘From The Vault Series’ zijn historische blues opnames uit het archief van Bob Corritore. Tussen de late jaren negentig en de beginjaren van 2000 werkten Kid Ramos en Bob Corritore samen aan vier krachtige studio opnamesessies in Phoenix. Deze sessies werden gebouwd rond een aantal grote vocalisten, zoals Henry Gray, Nappy Brown, Big Pete Pearson en Chief Schabuttie Gilliame. Uit deze vier sessies werden twaalf songs gekozen voor dit nieuwe album. Het album opent met de vrolijke, swingende bluesshuffle ‘Aw Shucks Baby’, waarbij je moeilijk kan blijven stil staan. Dit aantrekkelijke ritme nodigt je gewoon uit om te bewegen en te dansen. Henry Gray zorgt voor het uitstekende pianowerk en Mario Moreno zorgt met zijn knappe pulserende baslijn voor een heerlijke groove. Nappy Brown weet het nummer op een heel knappe wijze te zingen en Bob Corritore strooit het gehele nummer kwistig rond met pittige en heerlijke mondharmonica riffs en met een prachtige solo zet hij zelf de kers op zijn instrumentale prestatie. Het ritme vertraagt een beetje en Henry Gray neemt de micro over van Nappy Brown in ‘Come On In’. Kid Ramos is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. Hij kleurt de sound van ‘Come On In’ met heerlijke gitaar riffs en met een erg knappe solo. Dr. Fish zingt met erg veel gevoel en emotie de meeslepende slowblues ’24 Hours’, een cover van Eddie Boyd. Pianist Tom Mahon kruidt deze slowblues met erg fijne en subtiele piano riffjes. Gitarist Kid Ramos en mondharmonicaspeler Bob Corritore eisen allebei een hoofdrol op en etaleren uitgebreid hun instrumentale virtuositeit. Knappe song.
Met zijn doorleefde en rokerige stem zingt Chief Schabuttie Gilliame ‘No More Doggin”. Het is een song die Chief zelf schreef. Met zijn pompend mondharmonicaspel stuwt Bob Corritore het nummer vooruit en net als in het voorgaande ’24 hours’ laat pianist Tom Mahon ons genieten van zijn uitstekend vingerwerk op zijn pianotoetsen. De Elmore James klassieker ‘I Held My Baby Last Night’ wordt hier gezongen door Henry Gray, die ook de piano voor zijn rekening neemt. Gray zingt deze Chicago getinte liefdesballade met veel gevoel en passie en het blaas en zuigwerk van Bob Corritore op zijn mondharmonica is weer van een hoog niveau. Acht van de twaalf nummers op dit album, werden al eerder uitgebracht. ‘Natural Ball’ dat in deze versie nog nooit eerder op CD of vinyl verscheen, is één van de vier uitzonderingen. Deze vier songs maken dit album voor de fans en de verzamelaars natuurlijk heel interessant. Met zanger Big Pete Pearson komt er weer een andere stem aan de beurt in deze erg dansbare ‘Natural Ball’. De gruizige mondharmonica klanken van Bob Corritore beheersen de sound van ‘Natural Ball’ en ze staan in fel contrast met de heldere en fijne pianoklanken van Tom Mahon. Chico Chism die het slagwerk op het gehele album voor zijn rekening neemt, laat horen dat hij ook over een goede stem beschikt in de piano gedreven bluesballade ‘Mother In Law Blues’. Gitarist Kid Ramos en mondharmonicaspeler kleuren de sound van dit trage nummer met erg fijn en ingetogen snarenwerk en opwindend harpwerk. De Chicago slowblues ‘Possum In My Tree’ wordt met veel passie en emotie gezongen door Big Pete Pearson. Hij legt zijn hele hart en ziel in deze song. Hetzelfde kan gezegd worden van het splijtende gitaarwerk dat Kid Ramos uit zijn sixstring weet te halen.
‘Baby Don’t You Tear My Clothes’ is een vloeiend countryblues nummer dat Nappy Brown met een heel zoete stem weet te brengen. Het piano gedreven ‘Talkin’ About You’ is een uitbundige en swingende bluessong met een heel enthousiaste Henry Gray op zang en piano. De dansers onder ons zullen naar de dansvloer gezogen worden. Met zijn pompende mondharmonica riffs stuwt Bob Corritore het swingende nummer vooruit. Chief Schabuttie Gilliame sluit dit album af met het zelf geschreven ‘Snakes Crawls At Night’. De zang van Chief Schabuttie Gilliame lijkt op een goede imitatie van de grote John Lee Hooker. Bob Corritore is het gehele nummer uitstekend aanwezig met zijn felle en gruizige mondharmonica riffs en Tom Mahon fleurt het nummer op met zijn kloppende pianospel. ‘Phoenix Blues Sessions’, de tweede release van ‘From The Vault Series’, is net als de eerste release ‘Travelin’ The Dirt Road’ een schitterend blues album. Met gitarist Kid Ramos en mondharmonicaspeler Bob Corritore heeft het album twee uitmuntende frontmannen. Bovendien hebben die zich weten te omringen door fantastische muzikanten. Met ‘Come On In’, ’24 Hours’, ‘Naturall Ball’ en ‘Mother In Law Blues’ bevat dit album vier nummers uit de sessies van Bob Corritore en Kid Ramos, die nog nooit eerder op album gezet zijn en dat maakt ‘Phoenix Blues Sessions’ van Kid Ramos & Bob Corritore nog interessanter voor de fans en de verzamelaars.
– Walter Vanheuckelom
Take Effect (November 22, 2020)
In the late ‘90s and early 2000’s, guitarist Kid Ramos and harmonica legend Bob Corritore collaborated on 4 sessions in Phoenix with some heavy hitters in the areas of blues rock on hand. Originally released in 2012 as a benefit CD for the cancer treatment Ramos was undergoing, this version of Phoenix Blues Sessions comes with 4 unreleased tracks that Corritore discovered in the vaults.
“Aw Shucks Baby” stars the album with Ramos and Corritore’s guitar and harmonica interacting with plenty of rhythmic blues, as Nappy Brown’s soulful vocals guide the upbeat opener, and “Come On In” follows with Henry Gray taking up vocal duties as spirited guitar work and playful drumming from Chico Chism make an impression.
In the middle, “Natural Ball”, a previously unissued take, recruits Big Pete Pearson’s pipes as Tom Mahon’s piano prowess complement Corritore’s harmonica acrobatics, while “Mother In Law Blues” burns slower, where Chico Chism’s expressive singing is aligned with cautious, gritty musicianship.
Closer to the end, “Baby Don’t You Tear My Clothes” offers a frisky shuffling, as Nappy Brown’s 2nd vocal contributions amid the stylish rhythm will get your body moving, and “Snakes Crawl At Night” exits the listen with a busy display of raw. bluesy power as Chief Schabuttie Gilliame’s gruff vocals and Ramos’ incredible guitar work really defines the atmosphere.
Thankfully, Ramos fully recovered from his cancer, and let’s hope that him and Corritore continue to play together as their dynamic chemistry produces some of the best modern blues you’ll hear anywhere. (Rated 9 out of 10)
– Tom Haugen
Blues Bytes (November 2020)
Kid Ramos & Bob Corritore (backing various vocalists) – Phoenix Blues Sessions. Re-released and many previously unreleased bonus tracks from the late 1990s and early 2000s. Kid Ramos, the fabulous blues guitarist usually associated with the west coast, is on every track.
We especially like and appreciate the Nappy Brown feature, for example, “Baby Don’t You Tear My Clothes.” Credit must be given to harmonica man and producer Corritore for achieving excellent and authentic blues, in the traditional sense all around, from the studio audio to the getting the highest inspiration out of his front folks. Many of these veterans are late greats, or surviving elder statesmen of the blues who could often use a little encouragement and inspiration for the right energy.
Up next to other new blues releases of today, BC discs like this sparkle in comparison. A challenge of not being a front person or vocalist is how to well integrate into every track, which the harmonica man does very well. Other musicians and vocalists from among the many include: Chico Chism, Henry Gray, Chief Schabuttie Gilliame, Big Pete Pearson, Dr. Fish, Johnny Kapp, Paul Thomas and Mario Moreno.
— Tom Coulsona
Blues Town (Netherlands) (November 2020)
De samenwerking van Bob Corritore met Kid Ramos brengt ons een stuk Westwaarts voor een album vol met onversneden Texas Blues. Het duo maakte samen vier albums rond de eeuwwisseling, doch dit album is een heruitgave van de benefiet-cd die zij in 2012 uitbrachten om Ramos financieel te steunen in zijn strijd tegen kanker.
De oorspronkelijke plaat werd aangevuld met vier extra tracks. Ramos verloochent zijn jaren in de Fabulous Thunderbirds niet en strooit zoals gewoonlijk kwistig met puntige solootjes.
De heren rekruteerden een aantal gerenommeerde vocalisten, waaronder Henry Gray en Nappy Brown, hetgeen ervoor zorgt dat ieder nummer een heel eigen sfeer krijgt.
– Bert van Kessel
B-man’s Blues Report (December 7, 2020)
I just had the opportunity to review the most recent release, Phoenix Blues Sessions, from Kid Ramos and Bob Corritore and I really like it. Opening with Aw Shucks Baby, Kid Ramos and Bob Corritore really have a jam packed release here. With Nappy Brown on lead vocal, Henry Gray on piano, Mario Moreno on bass, Chico Chish on drums, Johnny Rapp on guitar and of course Corritore on harmonica and Ramos on lead guitar this is a solid opener. Super shuffle, Come On In is a perfect style for Ramos’ guitar slinging style with it’s swagger and features Gray on lead vocal and piano. Ramos walks it out nicely making this one of my release favorites. Slow blues, 24 Hours features Dr. Fish on lead vocal and he really digs in nicely working in really nicely with the soulful guitar lead of Ramos. Another slow blues, Mother In Law Blues, features Chism on lead vocal, Paul Thomas on bass and Tom Mahon on piano. I really like the piano guitar interplay between Mahon and Ramos on this one. Possum In My Tree is another real nice track, this time featuring Big Pete Pearson on vocal. Ramos pulls out the side on this one and with a Muddy Water kind of styling and with Mahon on piano. Very nice. Wrapping the release is Snakes Crawls At Night with Chief Schabuttie Gilliame on lead vocal with strong guitar lead, piano by Mahon on piano and Corritore on harmonica making for a super closer.
– B-Man
Jazz & Blues (November / December 2020)
This album is one of three new releases from harmonica player and blues producer Bob Corritore’s vaults. These are sessions from the late 1990s to the early 2000s that were initially released as a benefit album for Kid Ramos in 2012 when he had a cancer scare. It has been revised, remastered, and reimagined for a commercial release. Included are previously unissued material, new mixes of material and alternate takes. Besides Ramos on guitar and Corritore on harmonica, Chico Chism is on drums throughout. Chico sings on one track. Other singers here include Nappy Brown on two songs, Henry Gray on four (he plays piano on five), Chief Schabuttie Gilliame on two, Big Pete Pearson on two, and Dr. Fish on one. Other players include Johnny Rapp on guitar or mandolin, Paul Thomas on bass on all but one song, Mario Moreno on bass on one, and Tom Mahon on piano for six.
There is plenty of straight-forward and noteworthy performances starting with an exceptional shuffle rendition by Nappy Brown of Walter ‘Lightnin’ Bug’ Rhodes “Aw Shucks Baby,” with the Kid laying down an easy rhythm accompaniment as Henry Gray rocks the ivories. In contrast to Nappy’s blues shouting, he takes a more relaxed folky vocal on Smokey Hogg’s “Baby Don’t You Touch My Clothes.” Kid Ramos is more prominent with some slashing guitar backing Henry Gray’s vocal on “Come On In.” I am not familiar with Dr. Fish, but he is outstanding singing Eddie Boyd’s “24 Hours.” Corritore is terrific on chromatic harmonica while Kid Ramos plays some jazzy single note fills. Henry Gray returns for a first-rate rendition of Elmore James’ “I Held My Baby Last Night.” Gray is upfront with Kid Ramos’ guitar in the background as he channels some of Elmore’s accompaniments to Willie Love and Sonny Boy Williamson. Gray also enthusiastically revives Hot Lips Page’s “They Raided The Joint,” and the easy rocking shuffle “Talkin’ Bout You.”
Big Pete Pearson’s cover of Albert King’s “Natural Ball” is taken at a more relaxed pace than King’s original, with Kid Ramos adding drive to the groove with his playing. Kid Ramos’ stunning Muddy Waters styled slide guitar is present on Pearson’s reworking of Little Milton’s recording “Possum in My Tree.” Pearson takes this strong soul-blues and makes it an intense Chicago blues for one of this album’s highlights. Chico Chism handles the vocal on an imaginative rendition of “Mother-in-Law Blues,” as Kid Ramos channeled Willie Johnson and Calvin Newborn. It is a sterling performance taken at a much slower tempo than the song is usually performed at. Chief Schabuttie sings “No More Doggin’” with a hoarse, graveling vocal set against a chugging groove. Kid Ramos adds some stunning playing to Schabuttie’s “Snake Crawls at Night” that closes this disc.
Blues lovers will enjoy this collection of very entertaining traditional ensemble blues, and for those, like me, who missed the original release will welcome this edition.
– Ron Weinstock
IL Blues (Italy) (December 2020)
Bob Corritore è tra gli artisti di blues più prolifici dei nostri tempi, alternando progetti solisti e affiliazioni con i migliori interpreti della scena internazionale. Per rendersi conto della sua laboriosità basta consultare la lunga lista di album registrati negli ultimi venti anni.
Oltre a questo è da considerarsi tra i divulgatori più attivi, attraverso i tanti eventi, festival e club con i quali Bob collabora; figura instancabile e produttore attento ormai da anni residente a Phoenix, Arizona, il suo stile resta fortemente agganciato alla tradizione elettrica di Chicago, città dove nasce nel 1956.
In questi ultimi mesi del 2020 propone ben tre progetti composti di vecchie registrazioni, adeguatamente ripulite e rimasterizzate. Tra questi c’è lo splendido “The Phoenix Blues Sessions” insieme a Kid Ramos, album originariamente pensato per la raccolta fondi a favore del chitarrista, durante il terribile periodo di malattia che lo ha colpito qualche anno fa.
Un album di matrice classica avvolto in un fascino antico, arricchito dalla presenza di personalità come Chico Chism, Nappy Brown, Henry Gray, Chief Schabuttie Gilliame, Big Pete Pearson e da tre tracce unreleased. Registrazioni che trasudano di autenticità e il loro ascolto emana quell’atmosfera di puro divertimento certamente presente durante il loro sviluppo.
La genuinità dei suoi protagonisti si riflette in ogni singolo brano, gran parte scritti e facente parte delle carriere dei volti qui sopra elencati. Qualità garantita, tutto all’insegna del grande blues e a questo punto l’evidenza di alcuni brani è solo questione di gusto e dettaglio personali.
Per noi la versione di “24 Hours” di Eddie Boyd cantata da Dr. Fish è sinonimo di perla rara e momento irrinunciabile; così come la conclusiva “Snakes Crawls At Night” di Schabuttie Gilliame. Nulla di nuovo bolle in pentola ma il piatto presentato è quello di uno chef cinque stelle. Se vi piace mangiar bene… il menù è garantito.
– Simone Bargelli
Blues In The South (Australia) (January 2021)
Harmonica player Bob Corritore (originally from Chicago) has run Phoenix’s blues club The Rhythm Room for well over twenty years giving him the opportunity to record sessions with the club’s many performers over the years, he’s now releasing three albums of unreleased sets from these master tape archives in the ‘From the Vaults’ series. This is the second release with guitarist Kid Ramos from sessions from the late 1990s to the early 2000s and the sessions feature vocalists including Henry Gray, Nappy Brown, Big Pete Pearson, Chico Chism, Doctor Fish and Chief Schabuttie Gilliame. The band includes Paul Thomas (bass), Johnny Rapp (guitar, mandolin), Tom Mahon and Henry Gray (keyboards) and Chico Chism (drums).We get off to a rocking start with ‘Aw Shucks Baby” with Nappy Brown on vocals and the band swinging along behind – great piano from Mahon and harp from Bob – while ‘Come On In’ features Henry Gray on vocals but this time with really nice lead guitar from Kid. ’24 Hours’ is the Eddie Boyd slow blues with Dr. Fish out front, more nice guitar and Bob on chromatic harp, then Roscoe Gordon’s ‘No More Doggin’ picks up the pace with The Chief barking out the vocals. We carry on in similar fashion with lots of familiar classic blues songs, great playing from the band and the singers swapping in and out to give some nice variety. This is very much a band album and although the album is credited to Bob and Kid they don’t monopolise proceedings, everyone gets a shot, for example there is lots of great piano – both from ex-Howlin’ Wolf sideman Henry Gray and also Tom Mahon who also plays beautifully. Despite being recorded in Phoenix the album is tough-sounding, authentic Chicago blues and I really enjoyed it, if I had to pick a favourite track I’d go for ‘Natural Ball’ with Big Pete Pearson out front and great playing from all the band, although to be fair all the tracks are of the same high quality.
– Graham Harrison
La Hora Del Blues (January 2021)
Originalmente publicado en el año 2012 para recaudar fondos en ayuda del guitarrista Kid Ramos en su lucha contra el cáncer, este álbum recoge algunos de los temas interpretados durante los años noventa por estos dos grandes músicos de blues como son el armonicista Bob Corritore y el propio Kid Ramos. Ahora se ha realizado una nueva remasterización y se han añadido algunos temas que no habían sido publicados anteriormente para presentar una nueva versión de este excelente disco en el que, además de Ramos a la guitarra y Corritore a la armónica en todas las canciones, se presentan una serie de inmejorables cantantes como son Nappy Brown, Chico Chism, Henry Gray, Chief Schabuttie Gilliame, Big Pete Pearson y Dr. Fish. Por si ello no fuera suficiente también colaboran Tom Mahon y Henry Gray al piano, Paul Thomas y Mario Moreno al bajo, Johnny Rap a la guitarra y mandolina y Chico Chism a la batería. Todos ellos redondean un álbum del mejor down-home blues clásico y eléctrico que uno pueda imaginar. Es un deber y una obligación ineludible que este álbum figure en lugar destacado en la colección de discos de cualquier aficionado al blues que se precie de serlo. IMPRESCINDIBLE.Originally released in 2012 to raise funds to help guitarist Kid Ramos with the expenses of his fight against cancer, this album gathers some of the tracks these two great blues musicians like harmonica player Bob Corritore and guitar player Kid Ramos performed together during the 90’s. Now a new remastering has been done and some previously unreleased songs have been added, to present a new version of this excellent album where, besides Kid Ramos on guitar and Bob Corritore on harmonica in all songs, you will also find a series of unbeatable singers such as Nappy Brown, Chico Chism, Henry Gray, Chief Schabuttie Gilliame, Big Pete Pearson and Dr. Fish. As if that wasn’t enough, there are the valuable collaborations of Tom Mahon and Henry Gray on piano, Paul Thomas and Mario Moreno on bass, Johnny Rap on guitar and mandolin and Chico Chism on drums. All together round out a recording with the best traditional electric down-home blues you can imagine. It is mandatory and an unavoidable duty this album has a prominent place in any blues fan record collection. ESSENTIAL.
– Vicente Zumel
Living Blues Magazine (January/February 2021)
If there was a theme to be found in the story of Phoenix Blues Sessions, it is celebration in the face of adversity. A collection of tunes waxed around the turn of the 21st century by guitarist Kid Ramos, harmonicist Bob Corritore, and a murderer’s row of dynamic vocalists, the album was originally released in 2012 to raise support for Ramos as he battled a rare form of cancer. The axeman thankfully made it through and now, at the time when we could all use a little relief from our daily trails, Ramos and Corritore have rereleased the disc, complete with three previously unissued tracks.Ramos’ tone is gritty, his rhythmic drive effortlessly authoritative. His stunning range shines forth on two of the new tracks, stinging like whipcracks on the bustling Come on In and whispering plaintive laments under the late drummer Chico Chism’s honeyed vocals on Mother-in-Law Blues. Corritore’s harp with its thick cutting sound, is the album’s heartbeat. The playful Baby Don’t You Tear My Clothes finds him in a squonky back-and-forth with vocalist Nappy Brown (who like Chism, is sadly no longer with us), and on the third new cut, the midnight drag 24 Hours. Corritore’s resonant drone cushions the heartsick blow of Dr. Fish’s yearning paean to love gone astray.
Three additional singers offer their own fresh accents to the festivities. Chief Schabuttie Gilliame’s throaty growl powers a pair of self-penned tracks, the pummeling single-chord No More Doggin’ and the appropriately slithery album closer, Snakes Crawls at Night. Big Pete Person brings swinging good times to a previously unissued take of Natural Ball, a vibrant showcase for Corritore and pianist Tom Mahon.
And as much as anything, Phoenix Blues Sessions serves as an exultant tribute to vocalist/pianist Henry Gray, who passed away back in February at the tender age of 95. Gray appears on five of the songs here, and from track one, the hard charging Aw Shucks Baby, his pounding attack on the keys is unmistakable. His standout vocal feature is They Raided the Joint. Ramos burbling jauntily beneath a swaggering account of a busted-up party with Gray “standin’ in the corner/ knocked out as I could be.” Fortunately, nothing can stop the party on Phoenix Blues Sessions. The joy and energy found here is a welcome tonic for hard times indeed.
– Matt R. Lohr
ABS Magazine (France) (March 2021)
À l’origine, ces sessions furent enregistrées entre 1990 et 2000, un album avait alors été publié en 2012 lorsque le guitariste avait de sérieux problèmes de santé. Visiblement, les archives de Bob Corritore sont une véritable malle aux trésors. Il nous propose ici un nouveau mixage, plus trois titres inédits auxquels il faut rajouter également une prise alternative. En studio, Kid Ramos se retrouve aux côtés de pointures du calibre de Henry Gray, Chief Schabuttie Gilliame, Big Pete Pearson, Nappy Brown, Chico Chism, Johnny Rapp ou encore Dr. Fish. Au total, 12 excellentes compositions nous sont proposées, tous les participants donnant le meilleur d’eux-mêmes. Cool et relax mais surtout diablement efficace, Nappy Brown habilement épaulé par l’impeccable harmonica du patron du Rhythm Room de Phoenix, étale toute sa classe sur Aw Sucks Baby et Baby Don’t You Tear My Clothes. L’agilité exemplaire de la six cordes du Kid, ajoutée au jeu robuste du piano d’Henry Gray font mouches à tous les coups à l’écoute de Come On In, I Held My Baby Last Night ou encore l’irrésistible They Raid The Joint, qui sont un vrai régal. Big Pete Pearson et Chief Schabuttie Gilliame s’en donnent visiblement eux aussi à cœur joie avec leurs intonations à la Howlin Wolf sur No More Doggin et Possum In My Tree. Bob Corritore tout en s’entourant des meilleurs musiciens, a le don pour réussir à tous les coups de merveilleuses réalisations qui ravissent tous les amateurs de Blues. C’est à nouveau le cas aujourd’hui.– Jean-Luc Vabres
Bob Corritore - Official Website 